Własny biznes

Od dłuższego czasu myślę o "pójściu na swoje". Brakuje mi poczucia, że coś ode mnie w całości zależy. Chciałbym chętniej wstawać z rana i z większym zapałem robić to, co robię. Pewnie już dawno wykonałbym ten krok, gdyby nie drapieżne instytucje państwa, jak ZUS czy Urząd Skarbowy. Nie będzie to jednak kolejny wpis o tym, jak trudno jest w Polsce być przedsiębiorcą. Raczej przemyślenia o samym fakcie przejęcia w 100% odpowiedzialności za to, czy w danym miesiącu będzie za co opłacić rachunki.

Praca na etacie ma swoje plusy. Stała miesięczna pensja, bez względu na to, czy firma w której pracujesz zarabia krocie czy tylko ledwo zipie. Nie musisz się przejmować całym biznesem, a jedynie tym wycinkiem działalności, za który odpowiadasz. Decyzje podejmują inni, ty tylko dostarczasz im informacji i wdrażasz w życie odgórne zalecenia. Do pewnego momentu jest to nawet fajne, ale z czasem zaczyna uwierać. Bycie trybikiem w wielkiej machinie z czasem zaczyna być nużące. Poza tym nie wiem jak Wy, ale ja nie wyobrażam sobie słuchania poleceń przełożonych przez kolejnych kilkadziesiąt lat.

W regionie, w którym mieszkam, ciężko rozkręcić dochodowy biznes. Ludzie nie mają pracy, więc emigrują gdzieś indziej. Wyjściem jest Internet, lub zagospodarowanie jakiejś lokalnej niszy, której nikt jeszcze nie odkrył. Trzeba ją tylko znaleźć. Albo robić coś, co robią już inni, tylko lepiej, taniej, efektywniej, dzięki czemu mógłbym przejąć rynek już istniejący. Z zawodu jestem finansistą, ale sprzedawanie "produktów bankowych" zdecydowanie nie jest tym, co chciałbym robić. Oczywiście wiedza i umiejętności z tego obszaru przydadzą mi się w każdym rodzaju biznesu, ale nie chcę aby stanowiły jego trzon.

Jestem świadomy, że taka decyzja oznacza zero urlopów przez kilka lat. Pracę de facto 24 godziny na dobę i siedem dni w tygodniu. Bez gwarancji powodzenia i z ustawicznymi kontrolami przeróżnych urzędów na karku. Spora cena. Ale może warto ją zapłacić? Stworzyć coś od zera, rozbudowywać, dbać i za jakiś czas, gdy wszystko się ułoży, odcinać od tego kupony? Pewnie nie jestem jedynym, który o tym myśli. Nie wierzę, że wszyscy pracujący na etatach są zadowoleni z tego, co robią i chcą tak żyć wiecznie. W moim wieku to już chyba ostatni dzwonek na taką decyzję. Póki jeszcze mam trochę chęci i energii. Co o tym wszystkim myślicie?